Archetyp Matki ucieleśnia esencję Świętej Kobiecości, która mieszka w każdym z nas. Obejmuje cechy opiekuńcze i ochronne, głęboką zdolność do przyjmowania i pielęgnowania miłości oraz naturalną skłonność do empatii, komunikowania się i tworzenia więzi z innymi. Archetyp Matki tworzy pielęgnującą przestrzeń zarówno dla naszego wewnętrznego, jak i zewnętrznego rozwoju, zachęcając do naszego wzrostu. Dostrojeni do tej wibracji wyostrzamy naszą intuicję i otwieramy się na otrzymanie wskazówek i wsparcia od Wszechświata.

Matka jest po to, aby wspierać  - wysłuchać Dziecka z otwartym sercem i pomóc mu określić formę i metody jego działań.

Matka widząc i rozumiejąc potrzeby, które wskazał Ojciec, potrafi wspierać zarówno siebie (Dziecko) i innych (wokół), ponieważ ten archetyp oznacza uniwersalną wibrację wsparcia i dotyczy każdego, kto znajduje się w jej polu. Często wspierając kogoś, wspieramy również siebie. Tutaj uczymy się więc dbać nie tylko o świat zewnętrzny, ale też o siebie samych.

Energia Matki to umiejętność opieki, troski – zauważanie, co komu dokładnie jest potrzebne i jak można to zrobić (np. wobec dziecka czasami będzie to czułe wysłuchanie go, a czasami zabranie mu telefonu) – ale także tworzenia bezpiecznej przestrzeni dla dziecka i jego rozwoju. Tu uczymy się rozpoznawać co jest bezpieczne, a kiedy przekraczamy już pewną granicę. Tu też chcemy słuchać wewnętrznego głosu, który stara się zapewnić nam bezpieczeństwo i trafnie podpowiada, jak zadbać o siebie, a jak o innych. Będziemy przyglądać się, gdzie poprzez wsparcie potrafimy tworzyć przestrzeń do rozwoju, a gdzie jeszcze nie.

Archetyp Matki to karmiąca miłość, współodczuwanie i ochrona. Macierzyńskie podejście nie tylko do własnych dzieci, ale także do siebie, innych osób i do projektów.

Matka musi jednak uważać, aby nie próbować wspierać innych swoim kosztem i nie wpadać w pułapkę poświęcania się, czyli po prostu nie zapominać o sobie. Konsekwencja tego byłoby taka, że stałaby się ona podatna na bycie manipulowaną. Inną pułapką jest też nadopiekuńczość (gdy chce kogoś zabezpieczyć do tego stopnia, że nie pozwala mu na rozwój  - np. wiąże dziecku sznurówki do 10 roku życia, czy wyręcza w karmieniu do 5 r.ż.), nadmierne zaangażowanie (nie pozwala innym rozwiązać swoich problemów - rozwiązuje je sama, zamiast tylko wspierać - wszędzie jej pełno), a nawet kontrola (gdy uważa, że tylko ona najlepiej wie, jak zapewnić sobie lub innym bezpieczeństwo i rozwój). Wszystko to jest niewłaściwym zrozumieniem tego, czym jest opieka.

Nauczymy się:

• opieki, troski,

• jak chronić siebie i innych w zdrowy sposób

•  jak tworzyć przestrzeń do rozwoju dla siebie i innych

• czym jest właściwie rozumiane wsparcie i opieka.

Wyzwania związane z tym archetypem:

• nie branie siebie pod uwagę,

• poświęcaniem się,

• kontrola

• nadopiekuńczość

• inne niewłaściwe zrozumienie tego czym jest macierzyństwo (nie tylko wobec własnych dzieci, ale też archetypowo, dla ludzi wokół nas i dla samych siebie) – we właściwym rozumieniu powinna być to przestrzeń do rozwoju.

Na początku zaczniemy jak zwykle od archetypu Ojca, a dopiero potem będziemy siebie obserwować w kontekście archetypu Matki, ponieważ Matka bierze energię od Ojca (bez kierunku pochodzącego od Ojca Matka zachowuje się jak przysłowiowy kurczak bez głowy; Matka czasami też próbuje przejąć ustalanie kierunku przez Ojca – wtedy przejawia się nadmierna kontrola z jej strony).

Będziemy zatem przyglądać się na czym polega archetyp Matki w czystej postaci, czyli jak w Matce rodzi się miłość i akceptacja, gdy Dziecko przychodzi zapłakane i zasmarkane. Jak je wysłuchać i jak się nim dobrze zająć, aby mogło jak najlepiej się rozwijać. Jest to oczywiście metafora i w świecie archetypów dotyczy wszystkiego, a nie tylko dzieci.

Pod koniec warsztatu będziemy patrzeć na relacje pomiędzy Matką a Ojcem oraz Matką i Dzieckiem.

Później przystąpimy do integracji Wewnętrznej Rodziny. Zobaczymy, jak te archetypy w nas ze sobą współpracują i gdzie ta współpraca ma już miejsce, a gdzie jeszcze nie.