Archetyp Dziecka reprezentuje głębokie pragnienie odkrywania i przyjmowania nowych doświadczeń. Napędza go ciekawość i chęć stawiania czoła wyzwaniom. Archetyp Dziecka rozwija się dzięki innowacyjnym pomysłom i toruje drogę do transformacyjnych zmian. W tej wibracji kultywujemy ciekawość, motywację i zaangażowanie w ciągłe uczenie się i nowe doświadczenia, jednocześnie otrzymując wskazówki i opiekę od Archetypów Ojca i Matki.
Na drugim warsztacie zaczynamy patrzeć także na archetyp Dziecka. Jest to chęć doświadczania życia samego w sobie i motywacja, aby rozpocząć nowy dzień. Ale także uczenie się poprzez doświadczanie.
Dziecko uczy się indywidualności. Zaczyna rozumieć, że jest osobne od matki i ojca. Ale też, że rodzice są po to, aby wspierać swoje dziecko, ponieważ w swojej życiowej wędrówce dziecko polega na rodzicach.
Kiedy dorastając budujemy swoją indywidualną tożsamość, często odrzucamy tożsamość ukształtowaną w nas jako dziecko naszych rodziców – to znaczy izolujemy się od ojca, matki i nie chcemy ich pomocy i wsparcia. (Należy pamiętać, że jest to nasz wybór, iż tak bardzo chcemy się od nich oddzielić.) Warto więc uważać, aby proces indywidualizacji nie powodował stałej separacji pomiędzy dzieckiem i rodzicami, ponieważ w związku z tym zwykle czujemy się opuszczeni, samotni i bezradni.
Jak zatem dokładniej miałoby to wyglądać? Mówiąc najogólniej, chodzi o to, żeby zachować indywidualność, ale też umieć wybrać schematy działania i wartości rodziców, które funkcjonują dobrze, jak również zobaczyć możliwości i sposoby na przetransformowanie tych, które jeszcze nie działają.
Potrzeba, aby dziecko znało swój kierunek (ojciec) i mogło słuchać swojej intuicji, gdy napotyka zagrożenie (matka). Archetypowo to matka pokazuje dziecku, gdzie zagrożenie ma miejsce a gdzie nie, zatem dziecko potrzebuje pozostać w kontakcie z Matką, aby mieć dostęp do swojej intuicji. Ważne też, aby dziecko miało swoją tożsamość - podążało swoją ścieżką, przeżywało swoje wzloty i upadki, zbierało doświadczenie - ale w tym wszystkim patrzyło też, czego się po drodze uczy oraz miało zaufanie do swoich rodziców.
Gdy Dziecko nie otrzymuje, nie bierze, nie przyjmuje wsparcia od Matki i Ojca czy też po prostu odcina się od swoich rodziców, może czuć się bardzo osamotnione. Wtedy nie ma chęci do życia, ponieważ wydaje mu się ono bardzo trudne. Objawia się to w postaci np. braku energii i motywacji, aby wstać rano z łóżka albo jako marnowanie czasu przed ekranem.
Jakości jakie wypracujesz to:
• chęć życia na ziemi i doświadczania, ciekawość świata
• motywacja i wytrwałość w działaniu,
• gotowość do stawiania czoła wyzwaniom i uczestniczenia w transformacji
• umiejętność uczenia się i wyciągania wniosków z doświadczeń
• kreatywność
• dobra relacja z Ojcem – Ojciec wyznacza kierunek, a Dziecko za nim podąża i ma zaufanie do tego, że Ojciec wie, co robi
• dobra relacja z Matką – zaufanie do Matki i podążanie za jej intuicją
Wyzwania w tym obszarze:
• brak chęci do doświadczania życia,
• lenistwo
• marnowanie czasu
• ucieczka przed rzeczywistością
• syndrom czerwonego kapturka (wstajemy rano i chcemy coś konkretnego zrobić, ale mnóstwo rzeczy odciąga po drodze naszą uwagę)
Na tym warsztacie na początku zaobserwujemy, co udało nam się zrobić w kontekście wibracji Ojca i na ile potrafiliśmy wprowadzić te zmiany do życia. (Ponieważ zawsze zaczynamy od archetypu Ojca, aby znać kierunek i mieć jego wsparcie.) Następnie zajmiemy się konkretnie pracą nad archetypem Dziecka, czyli jak być obecnym w tu i teraz, gotowym na doświadczanie i jak zwracać uwagę na to, co się w nas dzieje. Na koniec warsztatu popatrzymy jeszcze jak Ojciec komunikuje się z Dzieckiem, czyli jak te dwa archetypy ze sobą współpracują. Będziemy też uczyć się jak przepływ w ciele różni się w zależności od danego archetypu.
Archetyp Dziecka reprezentuje głębokie pragnienie odkrywania i przyjmowania nowych doświadczeń. Napędza go ciekawość i chęć stawiania czoła wyzwaniom. Archetyp Dziecka rozwija się dzięki innowacyjnym pomysłom i toruje drogę do transformacyjnych zmian. W tej wibracji kultywujemy ciekawość, motywację i zaangażowanie w ciągłe uczenie się i nowe doświadczenia, jednocześnie otrzymując wskazówki i opiekę od Archetypów Ojca i Matki.
Na drugim warsztacie zaczynamy patrzeć także na archetyp Dziecka. Jest to chęć doświadczania życia samego w sobie i motywacja, aby rozpocząć nowy dzień. Ale także uczenie się poprzez doświadczanie.
Dziecko uczy się indywidualności. Zaczyna rozumieć, że jest osobne od matki i ojca. Ale też, że rodzice są po to, aby wspierać swoje dziecko, ponieważ w swojej życiowej wędrówce dziecko polega na rodzicach.
Kiedy dorastając budujemy swoją indywidualną tożsamość, często odrzucamy tożsamość ukształtowaną w nas jako dziecko naszych rodziców – to znaczy izolujemy się od ojca, matki i nie chcemy ich pomocy i wsparcia. (Należy pamiętać, że jest to nasz wybór, iż tak bardzo chcemy się od nich oddzielić.) Warto więc uważać, aby proces indywidualizacji nie powodował stałej separacji pomiędzy dzieckiem i rodzicami, ponieważ w związku z tym zwykle czujemy się opuszczeni, samotni i bezradni.
Jak zatem dokładniej miałoby to wyglądać? Mówiąc najogólniej, chodzi o to, żeby zachować indywidualność, ale też umieć wybrać schematy działania i wartości rodziców, które funkcjonują dobrze, jak również zobaczyć możliwości i sposoby na przetransformowanie tych, które jeszcze nie działają.
Potrzeba, aby dziecko znało swój kierunek (ojciec) i mogło słuchać swojej intuicji, gdy napotyka zagrożenie (matka). Archetypowo to matka pokazuje dziecku, gdzie zagrożenie ma miejsce a gdzie nie, zatem dziecko potrzebuje pozostać w kontakcie z Matką, aby mieć dostęp do swojej intuicji. Ważne też, aby dziecko miało swoją tożsamość - podążało swoją ścieżką, przeżywało swoje wzloty i upadki, zbierało doświadczenie - ale w tym wszystkim patrzyło też, czego się po drodze uczy oraz miało zaufanie do swoich rodziców.
Gdy Dziecko nie otrzymuje, nie bierze, nie przyjmuje wsparcia od Matki i Ojca czy też po prostu odcina się od swoich rodziców, może czuć się bardzo osamotnione. Wtedy nie ma chęci do życia, ponieważ wydaje mu się ono bardzo trudne. Objawia się to w postaci np. braku energii i motywacji, aby wstać rano z łóżka albo jako marnowanie czasu przed ekranem.
Jakości jakie wypracujesz to:
• chęć życia na ziemi i doświadczania, ciekawość świata
• motywacja i wytrwałość w działaniu,
• gotowość do stawiania czoła wyzwaniom i uczestniczenia w transformacji
• umiejętność uczenia się i wyciągania wniosków z doświadczeń
• kreatywność
• dobra relacja z Ojcem – Ojciec wyznacza kierunek, a Dziecko za nim podąża i ma zaufanie do tego, że Ojciec wie, co robi
• dobra relacja z Matką – zaufanie do Matki i podążanie za jej intuicją
Wyzwania w tym obszarze:
• brak chęci do doświadczania życia,
• lenistwo
• marnowanie czasu
• ucieczka przed rzeczywistością
• syndrom czerwonego kapturka (wstajemy rano i chcemy coś konkretnego zrobić, ale mnóstwo rzeczy odciąga po drodze naszą uwagę)
Na tym warsztacie na początku zaobserwujemy, co udało nam się zrobić w kontekście wibracji Ojca i na ile potrafiliśmy wprowadzić te zmiany do życia. (Ponieważ zawsze zaczynamy od archetypu Ojca, aby znać kierunek i mieć jego wsparcie.) Następnie zajmiemy się konkretnie pracą nad archetypem Dziecka, czyli jak być obecnym w tu i teraz, gotowym na doświadczanie i jak zwracać uwagę na to, co się w nas dzieje. Na koniec warsztatu popatrzymy jeszcze jak Ojciec komunikuje się z Dzieckiem, czyli jak te dwa archetypy ze sobą współpracują. Będziemy też uczyć się jak przepływ w ciele różni się w zależności od danego archetypu.